Przepisy techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych
Warunki bezpieczeństwa drogi klasy A lub S, w tym warunki podjęcia i prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, uzgadnia się na etapie projektowania z:
Na drodze zamiejskiej o dwóch jezdniach głównych projektuje się przejazd awaryjny przez środkowy pas dzielący, z wyjątkiem mostów, wiaduktów i tuneli, umożliwiający przejazd pojazdów z jednej jezdni na drugą, przy czym każde skrzyżowanie spełnia funkcję przejazdu awaryjnego. Przejazd awaryjny projektuje się w szczególności w pobliżu miejsca obsługi podróżnych, obwodu utrzymania drogi, miejsca poboru opłat, węzła, mostu, wiaduktu lub tunelu. Odległość pomiędzy sąsiednimi przejazdami awaryjnymi powinna być:
Na drodze zamiejskiej o dwóch jezdniach głównych projektuje się przejazd awaryjny przez środkowy pas dzielący, z wyjątkiem mostów, wiaduktów i tuneli, umożliwiający przejazd pojazdów z jednej jezdni na drugą, przy czym każde skrzyżowanie spełnia funkcję przejazdu awaryjnego. Przejazd awaryjny projektuje się w szczególności w pobliżu miejsca obsługi podróżnych, obwodu utrzymania drogi, miejsca poboru opłat, węzła, mostu, wiaduktu lub tunelu. Długość użytkowa przejazdu powinna być:
W tunelach dwunawowych lub odrębnych tunelach, jeżeli nawy lub tunele usytuowane są na tym samym lub zbliżonym poziomie oraz warunki terenowe na to pozwalają, i przed wjazdami do tych tuneli projektuje się dostępne dla służb ratowniczych przejazdy awaryjne między nawami tunelu lub pomiędzy tunelami:
Przed wjazdem do tunelu ....umożliwia się pojazdom awaryjne zawrócenie oraz projektuje się znaki, w tym znaki o zmiennej treści, a także sygnały i zapory, które umożliwiają zamknięcie tunelu:
Nawierzchnię zjazdu, wyjazdu lub wjazdu awaryjnego projektuje się o szerokości nie mniejszej niż 4,00 m i promieniu zewnętrznego łuku nie mniejszym niż 11 m oraz w taki sposób, aby umożliwić przejazd pojazdom o nacisku pojedynczej osi wynoszącym:
W ogrodzeniu drogi projektuje się bramy awaryjne o szerokości:
W drogowych urządzeniach przeciwhałasowych, które mają długość większą niż 400 m, projektuje się wyjścia awaryjne:
Wyjścia awaryjne projektuje się w taki sposób, aby odległość, jaką należy pokonać do najbliższego wyjścia awaryjnego:
Między wyjściami awaryjnymi, na wysokości nie mniejszej niż 1,80 m i nie większej niż 2,50 m, umieszcza się znaki bezpieczeństwa wskazujące kierunek do najbliższego wyjścia awaryjnego.
Drogowe urządzenia przeciwhałasowe zgodnie z Polską Normą dotyczącą klasyfikacji ogniowej wyrobów budowlanych wykonuje się z materiałów lub wyrobów budowlanych w przypadku ekranów stosowanych w tunelu:
Drogowe urządzenia przeciwhałasowe zgodnie z Polską Normą dotyczącą klasyfikacji ogniowej wyrobów budowlanych wykonuje się z materiałów lub wyrobów budowlanych w przypadku ekranów, które całkowicie przekrywają jezdnię:
Drogowe urządzenia przeciwhałasowe zgodnie z Polską Normą dotyczącą klasyfikacji ogniowej wyrobów budowlanych wykonuje się z materiałów lub wyrobów budowlanych w przypadku ekranów, które częściowo przekrywają jezdnię lub są usytuowane w odległości mniejszej niż 8,00 m od budynków:
W miejscu obsługi podróżnych projektuje się stanowiska postojowe przeznaczone dla pojazdów przewożących towary niebezpieczne. Liczba stanowisk postojowych powinna być:
Stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących towary niebezpieczne projektuje się poza zagłębieniami terenu oraz terenami podmokłymi od budynków i urządzeń przeznaczonych dla użytkowników drogi w odległościach nie mniejszych niż:
Stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących towary niebezpieczne projektuje się poza zagłębieniami terenu oraz terenami podmokłymi od hydrantów przeciwpożarowych i stanowisk postojowych dla innych pojazdów w odległościach nie mniejszych niż:
Stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących towary niebezpieczne projektuje się poza zagłębieniami terenu oraz terenami podmokłymi od rowów, studzienek oraz urządzeń melioracyjnych w odległościach nie mniejszych niż:
Stacjonarne urządzenia łączności alarmowej powinny być umieszczone po obu stronach jezdni głównej, w odstępach nie większych niż:
Stacjonarne urządzenia łączności alarmowej powinny być umieszczone po obu stronach jezdni głównej, na platformach o wymiarach nie mniejszych:
Między stacjonarnymi urządzeniami łączności alarmowej, umieszcza się znaki bezpieczeństwa, które wskazują kierunek do najbliższego urządzenia:
Miejsca poboru opłat wyposaża się dodatkowo w jedną gaśnicę:
Tunel, który wymaga zastosowania oświetlenia sztucznego, wyposaża się w awaryjne oświetlenie które powinno działać:
W każdej nawie tunelu, przy wyjściach awaryjnych, instaluje się oświetlenie, które powinno oświetlać drogi ewakuacyjne. Oświetlenie to powinno włączać się:
Wnętrze schronów powinno być wyposażone w oświetlenie awaryjne. Oświetlenie to powinno być włączane automatycznie po otwarciu drzwi do schronu i mieć natężenie:
Tunel wyposaża się w system sygnalizacji pożarowej:
Tunel wyposaża się w system sygnalizacji pożarowej:
Tunel o długości większej niż ..... wyposaża się w hydranty zewnętrzne nadziemne o średnicy nominalnej...:
Hydranty sytuuje się w pobliżu wjazdów do tunelu i w tunelu, w odległościach:
Tunel o długości większej niż ......... wyposaża się w urządzenia zapewniające łączność radiową służbom ratowniczym. Urządzenia te stosuje się również w tunelach o długości mniejszej niż 1000 m, jeżeli ich uwarunkowania techniczne lub lokalizacyjne uniemożliwiają łączność służbom ratowniczym
Tunel o długości większej niż ...... powinien posiadać centrum kontroli systemów bezpieczeństwa i urządzeń zainstalowanych w tunelu, system monitorowania wideo i system automatycznie wykrywający zdarzenia drogowe. Dopuszcza się prowadzenie nadzoru nad kilkoma tunelami w jednym centrum kontroli.
W tunelu o długości większej niż 3000 m instaluje się w odstępach nie większych niż ........ sygnalizację świetlną, zapory i znaki lub tablice tekstowe o zmiennej treści, które służą do zatrzymywania pojazdów w sytuacjach awaryjnych.
Punkty alarmowe usytuowane we wnękach ściany bocznej tunelu (przy czym dopuszcza się ich zaprojektowanie w postaci skrzynek na ścianie bocznej tunelu) projektuje się w tunelu o długości większej niż:
Punkty alarmowe sytuuje się w pobliżu wjazdów i w głębi tunelu w odstępach, które nie przekraczają:
Punkty alarmowe wyposaża się co najmniej w telefon alarmowy i :
W tunelu o długości większej niż 150 m i bez pobocza o nawierzchni twardej projektuje się drogę ewakuacyjną o szerokości wynoszącej co najmniej:
Wyjścia awaryjne sytuuje się w odstępach zapewniających odpowiednie warunki ewakuacji dla użytkowników tunelu, ale nie większych:
W wyjściu awaryjnym szerokość drzwi w świetle ościeżnicy projektuje się odpowiednio do liczby osób przewidywanych do ewakuacji tym wyjściem, przy czym powinna być ona nie mniejsza niż A, a wysokość tych drzwi w świetle ościeżnicy powinna być nie mniejsza niż B
Wyjścia awaryjne powinny być zamykane drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej:
Wyjścia awaryjne oraz prowadzące do nich drogi ewakuacyjne oznacza się znakami bezpieczeństwa. Znaki bezpieczeństwa określające kierunek oraz odległość do wyjścia awaryjnego umieszcza się na ścianach bocznych tunelu, na wysokości od 1,00 m do 1,50 m, w odległości nie większej niż:
W tunelach dwunawowych o długości większej niż 500 m oraz w odrębnych tunelach, jeżeli nawy lub tunele usytuowane są na tym samym lub zbliżonym poziomie, projektuje się przejścia poprzeczne między nawami tunelu lub pomiędzy tunelami. Przejścia poprzeczne powinny być: rozmieszczone w odstępach zapewniających odpowiednie warunki ewakuacji dla użytkowników tunelu, ale nie większych niż 500 m;
W tunelach dwunawowych o długości większej niż 500 m oraz w odrębnych tunelach, jeżeli nawy lub tunele usytuowane są na tym samym lub zbliżonym poziomie, projektuje się przejścia poprzeczne między nawami tunelu lub pomiędzy tunelami. Przejścia poprzeczne powinny być: zamykane drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej:
W tunelach dwunawowych o długości większej niż 500 m oraz w odrębnych tunelach, jeżeli nawy lub tunele usytuowane są na tym samym lub zbliżonym poziomie, projektuje się przejścia poprzeczne między nawami tunelu lub pomiędzy tunelami. Przejścia poprzeczne powinny być: odpowiednie do wykorzystania ich przez służby ratownicze, przy czym ich szerokość powinna być nie mniejsza niż:
Obiekt zagrożony wybuchem lub obiekt którego gęstość obciążenia ogniowego jest większa niż 500 MJ/m2 wykonuje się z materiałów lub wyrobów budowlanych co najmniej klasy A2 reakcji na ogień i sytuuje się w odległości nie mniejszej niż:
Dopuszcza się inne wykorzystanie przestrzeni pod mostem lub wiaduktem za zgodą zarządcy drogi oraz właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli zapewnione będzie bezpieczeństwo konstrukcji obiektu, potwierdzone:
Kanały, w których umieszcza się trasy kablowe, wyposaża się w półstałe lub stałe urządzenia gaśnicze w przypadku gdy długość mostu lub wiaduktu przekracza:
Wydajność wentylacji tunelu ustala się na podstawie wartości progowych stężeń:
Wentylację naturalną, działającą dzięki różnicy ciśnień między głowicami tunelu oraz w wyniku ruchu pojazdów, stosuje się w tunelu prowadzącym jezdnię dwukierunkową – o długości nieprzekraczającej
Wentylację naturalną, działającą dzięki różnicy ciśnień między głowicami tunelu oraz w wyniku ruchu pojazdów, stosuje się w tunelu prowadzącym jezdnię jednokierunkową – o długości nieprzekraczającej:
Dopuszcza się zastosowanie wentylacji naturalnej w tunelu o długości większej niż 250 m, pod warunkiem potwierdzenia skuteczności jej działania w:
Wentylacja mechaniczna wzdłużna powinna zapewniać możliwość wytworzenia takiej prędkości przepływu powietrza w tunelu, przy której nie następuje cofanie się dymu w kierunku przeciwnym do kierunku założonego, przy czym wartość tej prędkości w przypadku pożaru powinna być nie niższa niż:
Wentylacja mechaniczna poprzeczna i wentylacja mechaniczna półpoprzeczna zastosowane w tunelu prowadzącym jezdnię dwukierunkową i posiadającym centrum kontroli powinny posiadać klapy przeciwpożarowe w systemie wentylacji usuwania dymu i ciepła, które mogą być obsługiwane:
Prędkość przepływu powietrza w tunelu z wentylacją mechaniczną powinna być nie większa:
Wentylatory służące do usuwania dymu i ciepła powinny posiadać klasę F, określoną zgodnie z Polską Normą dotyczącą wymagań dla wentylatorów oddymiających, wynikającą z obliczeniowej temperatury dymu, przy czym klasa ta powinna być nie mniejsza niż:
